Παράλυτος μετακίνησε με τη σκέψη ρομπότ, 60 χιλιόμετρα μακριά του
Νέους δρόμους άνοιξαν Ελβετοί επιστήμονες που παρουσίασαν ένα ρομπότ που ελέγχεται μόνον από τη σκέψη ενός παραπληγικού ανθρώπου και μάλιστα από απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων.
Ο εν μέρει παράλυτος, φορούσε ένα ειδικό καπέλο με ηλεκτρόδια στο κεφάλι του, το οποίο συνελάμβανε τα εγκεφαλικά κύματα του νου του και μεταβίβαζε τις σχετικές εντολές στο ρομπότ, το οποίο βρισκόταν σε άλλη πόλη.
ο σύστημα, αναπτύχθηκε από ομάδα επιστημόνων της Ομοσπονδιακής Πολυτεχνικής Σχολής της Λοζάνης, με επικεφαλής τον καθηγητή Χοσέ Μίλαν ο οποίος ειδικεύεται στη δημιουργία ανώδυνων διεπαφών μεταξύ μηχανών και εγκεφάλου, ένα πεδίο που στην ιατρική ονομάζεται νευροπροσθετική.
Η επίδειξη, έγινε σε νοσοκομείο της ελβετικής πόλης Σιόν. Οασθενής έστειλε νοητικά μία εντολή από το κρεβάτι του, σε έναν φορητό υπολογιστή στο δωμάτιό του, ο οποίος τη μεταβίβασε σε έναν άλλο υπολογιστή και αυτός, με τη σειρά του, έδωσε εντολή να κινηθεί ένα μικρό ρομπότ ύψους 30 εκατοστών που βρισκόταν σε απόσταση 60 χλμ στο πανεπιστημιακό εργαστήριο στη Λοζάνη.
Στο μέλλον, αν το ρομπότ είναι εφοδιασμένο με κάμερα και οθόνη, οι παράλυτοι ασθενείς θα μπορούν -μετακινώντας το από μακριά- να «επεκτείνουν» ψηφιακά/ εικονικά την παρουσία τους σε άλλους χώρους, π.χ. σε μία έκθεση τέχνης ή σε μία γαμήλια τελετή, κάτι που έως τώρα μόνον επιστημονική φαντασία μπορούσε να θεωρηθεί.
Η ίδια τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κινηθεί με τη σκέψη ένα αναπηρικό καροτσάκι. Όμως χρειάζονται ακόμα βελτιώσεις, καθώς το ηλεκτρονικό σήμα από τον εγκέφαλο προς το ρομπότ ή το καροτσάκι μπορεί να «μπερδευτεί», αν στο δωμάτιο υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ή αν ο ασθενής αφαιρεθεί, κουραστεί και χάσει τη νοητική συγκέντρωσή του.
ο σύστημα, αναπτύχθηκε από ομάδα επιστημόνων της Ομοσπονδιακής Πολυτεχνικής Σχολής της Λοζάνης, με επικεφαλής τον καθηγητή Χοσέ Μίλαν ο οποίος ειδικεύεται στη δημιουργία ανώδυνων διεπαφών μεταξύ μηχανών και εγκεφάλου, ένα πεδίο που στην ιατρική ονομάζεται νευροπροσθετική.
Η επίδειξη, έγινε σε νοσοκομείο της ελβετικής πόλης Σιόν. Οασθενής έστειλε νοητικά μία εντολή από το κρεβάτι του, σε έναν φορητό υπολογιστή στο δωμάτιό του, ο οποίος τη μεταβίβασε σε έναν άλλο υπολογιστή και αυτός, με τη σειρά του, έδωσε εντολή να κινηθεί ένα μικρό ρομπότ ύψους 30 εκατοστών που βρισκόταν σε απόσταση 60 χλμ στο πανεπιστημιακό εργαστήριο στη Λοζάνη.
Στο μέλλον, αν το ρομπότ είναι εφοδιασμένο με κάμερα και οθόνη, οι παράλυτοι ασθενείς θα μπορούν -μετακινώντας το από μακριά- να «επεκτείνουν» ψηφιακά/ εικονικά την παρουσία τους σε άλλους χώρους, π.χ. σε μία έκθεση τέχνης ή σε μία γαμήλια τελετή, κάτι που έως τώρα μόνον επιστημονική φαντασία μπορούσε να θεωρηθεί.
Η ίδια τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κινηθεί με τη σκέψη ένα αναπηρικό καροτσάκι. Όμως χρειάζονται ακόμα βελτιώσεις, καθώς το ηλεκτρονικό σήμα από τον εγκέφαλο προς το ρομπότ ή το καροτσάκι μπορεί να «μπερδευτεί», αν στο δωμάτιο υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ή αν ο ασθενής αφαιρεθεί, κουραστεί και χάσει τη νοητική συγκέντρωσή του.
.jpg)