''ΜΕ ΛΕΝΕ ΣΤΕΛΙΟ '': Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ
Η ιστορία του τετραπληγικού σημαιοφόρου και ειδικευόμενου ιατρού, Στέλιου Κυμπουρόπουλου, φωτίζεται μέσα από ένα ντοκυμαντέρ με θέμα τη διαφορετικότητα.
Οι ελληνικές συμμετοχές στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, που πλησιάζει στην κορύφωσή του στις 18 Μαρτίου, ρίχνουν το βλέμμα τους σε μια πραγματικότητα όχι πολύ μακρινή από τη... διπλανή μας πόρτα.
Στο πρόγραμμα του φεστιβάλ περιλαμβάνονται περισσότερα από 75 ελληνικά ντοκιμαντέρ, τα οποία θεωρούνται από τα καλύτερα της χρονιάς και είναι ένας καθρέφτης ενός κόσμου που πολλές φορές κάνουμε πως δεν βλέπουμε. Ανάμεσά τους ξεχωρίσαμε το ντοκιμαντέρ «Με λένε Στέλιο». Το πρόσωπο του ήρωα, γνωστό μας. Πρόκειται για τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο που αν και τετραπληγικός είναι σήμερα ειδικευόμενος γιατρός.
Με αφετηρία το θέμα της «διαφορετικής φυσιολογικότητας» λοιπόν, ο γνωστός σκηνοθέτης Γιάννης Κασπίρης παρουσιάζει τις πτυχές της ζωής του Στέλιου Κυμπουρόπουλου.
«Ο Στέλιος ήρθε και μου έπιασε συζήτηση στην προβολή μιας ταινίας που είχα κάνει με θέμα τη σχιζοφρένεια. Θυμάμαι ότι ύστερα από πολλή ώρα συζήτησης και έπειτα από το πρώτο σοκ που όλοι εμείς οι νεοέλληνες παθαίνουμε απέναντι στους ανάπηρους, τους διαφορετικούς, τους γέροντες κλπ, συνειδητοποίησα ότι τον αντιμετώπισα σε ισότιμη βάση.
Του είπα "έτσι νιώθω απέναντί σου, μήπως να κάνουμε μια ταινία και να δείξουμε έτσι τα πράγματα;" Ο Στέλιος συμφώνησε και πρότεινε να κάνουμε ένα ντοκιμαντέρ για το κίνημα Ανεξάρτητη Διαβίωση της βόρειας Ευρώπης και όχι για τη ζωή του. Στην πορεία μάλλον τον ξεγέλασα όμως, διότι δεν ασχολήθηκα με αυτό το θεωρητικό μέρος, αλλά το άφησα να εννοηθεί» εξομολογείται ο Γιάννης Κασπίρης και συνεχίζει:
«Υπάρχουν προκαταλήψεις και αυτό είναι θέμα παιδείας. Θέλω να ελπίζω ότι ο Στέλιος σε αυτή την ταινία μεταφέρει ένα αισιόδοξο μήνυμα, ειδικά σε αυτούς τους καιρούς που ζούμε. Ο λόγος που καταπιάστηκα με το συγκεκριμένο θέμα ήτααν ότι προσπάθησα να ξεπεράσω την προσωπική μου κατάθλιψη με όλα αυτά που συμβαίνουν και θεωρώ ότι μέσα από τον Στέλιο γεννιέται μια θετική άποψη για τη ζωή».
Από την πλευρά του ο «σημαιοφόρος από το Κορωπί» και ήρωας της ταινίας αλλά και της ζωής, μιλώντας για την ταινία, λέει: «Νιώθω μεγάλη χαρά γιατί μου δίνεται η δυνατότητα μέσα από αυτή την ταινία να μιλήσω για κάτι που ξέρω καλά. Να πω τι είναι η αναπηρία με λόγια απλά και λόγια αληθινά, αφού τα τελευταία 25 χρόνια -δηλαδή από την ημέρα που γεννήθηκα- βιώνω μια κατάσταση που δεν την επέλεξα εγώ αλλά η κληρωτίδα της ζωής».
Οι ελληνικές συμμετοχές στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, που πλησιάζει στην κορύφωσή του στις 18 Μαρτίου, ρίχνουν το βλέμμα τους σε μια πραγματικότητα όχι πολύ μακρινή από τη... διπλανή μας πόρτα.
Στο πρόγραμμα του φεστιβάλ περιλαμβάνονται περισσότερα από 75 ελληνικά ντοκιμαντέρ, τα οποία θεωρούνται από τα καλύτερα της χρονιάς και είναι ένας καθρέφτης ενός κόσμου που πολλές φορές κάνουμε πως δεν βλέπουμε. Ανάμεσά τους ξεχωρίσαμε το ντοκιμαντέρ «Με λένε Στέλιο». Το πρόσωπο του ήρωα, γνωστό μας. Πρόκειται για τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο που αν και τετραπληγικός είναι σήμερα ειδικευόμενος γιατρός.
Με αφετηρία το θέμα της «διαφορετικής φυσιολογικότητας» λοιπόν, ο γνωστός σκηνοθέτης Γιάννης Κασπίρης παρουσιάζει τις πτυχές της ζωής του Στέλιου Κυμπουρόπουλου.
«Ο Στέλιος ήρθε και μου έπιασε συζήτηση στην προβολή μιας ταινίας που είχα κάνει με θέμα τη σχιζοφρένεια. Θυμάμαι ότι ύστερα από πολλή ώρα συζήτησης και έπειτα από το πρώτο σοκ που όλοι εμείς οι νεοέλληνες παθαίνουμε απέναντι στους ανάπηρους, τους διαφορετικούς, τους γέροντες κλπ, συνειδητοποίησα ότι τον αντιμετώπισα σε ισότιμη βάση.
Του είπα "έτσι νιώθω απέναντί σου, μήπως να κάνουμε μια ταινία και να δείξουμε έτσι τα πράγματα;" Ο Στέλιος συμφώνησε και πρότεινε να κάνουμε ένα ντοκιμαντέρ για το κίνημα Ανεξάρτητη Διαβίωση της βόρειας Ευρώπης και όχι για τη ζωή του. Στην πορεία μάλλον τον ξεγέλασα όμως, διότι δεν ασχολήθηκα με αυτό το θεωρητικό μέρος, αλλά το άφησα να εννοηθεί» εξομολογείται ο Γιάννης Κασπίρης και συνεχίζει:
«Υπάρχουν προκαταλήψεις και αυτό είναι θέμα παιδείας. Θέλω να ελπίζω ότι ο Στέλιος σε αυτή την ταινία μεταφέρει ένα αισιόδοξο μήνυμα, ειδικά σε αυτούς τους καιρούς που ζούμε. Ο λόγος που καταπιάστηκα με το συγκεκριμένο θέμα ήτααν ότι προσπάθησα να ξεπεράσω την προσωπική μου κατάθλιψη με όλα αυτά που συμβαίνουν και θεωρώ ότι μέσα από τον Στέλιο γεννιέται μια θετική άποψη για τη ζωή».
Από την πλευρά του ο «σημαιοφόρος από το Κορωπί» και ήρωας της ταινίας αλλά και της ζωής, μιλώντας για την ταινία, λέει: «Νιώθω μεγάλη χαρά γιατί μου δίνεται η δυνατότητα μέσα από αυτή την ταινία να μιλήσω για κάτι που ξέρω καλά. Να πω τι είναι η αναπηρία με λόγια απλά και λόγια αληθινά, αφού τα τελευταία 25 χρόνια -δηλαδή από την ημέρα που γεννήθηκα- βιώνω μια κατάσταση που δεν την επέλεξα εγώ αλλά η κληρωτίδα της ζωής».
